گناه يا معصوميت

هرتكه نام روستايي است بر دامنه تپه‌اي به همين نام از بخش بيلوار كرمانشاه، جايي كه بر اساس شواهد و مدارك موجود آثاري ازدوره ايران باستان در آن وجود دارد. كشت و زرع پيشه اصلي اهالي هرتكه است و مردم روستا همچون مردمان ساير روستاهاي ديگر جهان بر اساس همين سطح از معيشت بنيان‌هاي فكري و رفتاري خود را تنظيم كرده‌اند . در اين روستا به علت قلت جمعيت و همچنين واقع بودن در انتهاي بخش بيلوار-به صورت بن بست- خبري از راه آسفالت و آب لوله‌كشي نيست و مردم به شيوه پيشينيان خود روزگار مي‌گذرانند در خصوص نام اين روستا دو روايت وجود دارد

روايت اول) احتمال دارد نام هرتكه از دو بخش هور و تكيه گرفته شده باشد و در طي گذشت زمان به صورت هرتكه تلفظ شده باشد در اين حالت هرتكه به معني تكيه گاه هور يعني خورشيد است

روايت دوم) احتمال دارد نام هرتكه ماخوذ از دو واژه ماهور و تپه باشد كه با اين توصيف هرتكه محلي به صورت تپه و ماهور مي‌باشد

اگر از بحث صحت و سقم اين دو روايت بگذريم بايد اعتراف كنيم كه فعلا نام اين روستا هرتكه است و اين نام در سجل افراد زيادي كه تعداد اندكي از انها هستند و تعدادي بيشتري نيز رفته اند ثبت بوده و هست

اما دلايل انتخاب اين نام براي وبلاگ

انتخاب هرتكه به عنوان وبلاگ نه ناشي از تعصب نسبت به روستايي دور افتاده بود و نه توسل به حدس و گمان در مورد نام روستا بلكه علت واقعي انتخاب اين نام مفهوم نماديني است كه در پس تصوير روستا نهفته، در اغلب نوشتارها روستا جايي باصفا ساده و معصوم تلقي شده است ليكن به نظر من برداشت تك بعدي از مفهوم روستا صحيح نيست در روستاها مانند همه‌جاهاي ديگرسادگي با پيچيدگي، درشتي با نرمي، گناه با معصوميت و... نهفته است - بياد دارم كه چندي پيش فيلمي را ديدم به نام دهكده، به اعتقاد من اين فيلم نيز مفهوم معصوميت را مورد پرسش قرارداده بود- بنابراين سعي كردم از عنوان هرتكه استفاده كنم كه هم عنوان تازه‌اي است و هم هرتكه جايي خواهد بود به اندازه آدمها، خوب و بد، ساده و پيچيده و معصوم و گناهكار تا هرچه مي‌خواهد دل تنگم بنويسم و بنويسند بدون اينكه از دغدغه گناه يا معصوميت واهمه‌اي به‌دل راه دهيم