Monday, July 9, 2007

طعم زندگي

زندگي چه طعمي دارد؟ ترش، شور، شيرين، تند، تلخ، گس، يا بي طعم بي طعم؟ اصرار ندارم به رسم معمول بگويم طعم زندگي خوش است يا ناخوش، زيرا ممكن است طعم زندگي در عين تلخي خوش باشد و در عين شيريني ناخوش، مهم آن است كه طعمي احساس شود. به نظرم حتي احساس طعم زندگي در مناطق مختلف يكسان نيست، مثلاٌ طعم شيرين زندگي در جايي، ممكن است در جايي ديگر مزه شوري يا تلخي بدهد
شايد بگوئيم كه جريان زندگي آنقدر سريع است كه ما از چشيدن طعم لحظه به لحظه آن غافليم. اما اگر طعم زندگي احساس نشود، يا ملات آن بي‌مزه است، يا ذائقه خود را از دست داده‌ايم و يا به احتمال فراوان به زندگي عادت كرده‌ايم. كليشه‌اي ساخته‌ايم به نام رسم و رسوم زندگي، درآن حريم زندگي مي‌كنيم و جسارت عبور از آن مرز‌هاي خود ساخته را نداريم مطابق با رسوم مالوف رفتار مي‌كنيم. امروز تكرار رسوم ديروز و فردا تكرار رسم امروز، و با تكرار اين رويه ذائقه‌مان حساسيت خود را از دست دا‌ده، در اين دور باطل آنقدر فرو مي‌رويم تا توانمان سلب شود. بعد از مدتي ديگر دلمان نمي‌خواهد طعمي احساس كنيم و حتي از احساس طعم‌هاي ديگر زندگي نگران خواهيم شد. بد نيست سوالي مطرح كنيم (آنهم از سر عادت ديروز ) زندگي امروز شما چه طعمي دارد؟ طعم آن تكراريست؟ يا هر لحظه طعم جديدي احساس مي‌كنيد؟

4 comments:

Anonymous said...

Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Se você quiser linkar meu blog no seu eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. (If you speak English can see the version in English of the Camiseta Personalizada. If he will be possible add my blog in your blogroll I thankful, bye friend).

Anonymous said...

زندگي صحنه يكتاي هنرمندي ماست
هر كسي نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پيوسته به جاست
خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد

Anonymous said...

به نكته بسيار لطيفي اشاره كرديد: طعم زندگي! گرچه شايد تكراري به نظر برسه اما هيچ وقت تكراري نيست چون كه زندگي هر كس فقط يكبار براش اتفاق مي افته.
طعم زندگي براي هر فرد ارتباط مستقيم داره با جهان بيني فرد.
يكي از دوستان قديما مي گفت من چرا بايد تو اين دنيا باشم وقتي اختياري براي اومدن نداشتم! ولي واقعيت اينه كه ما چون طعمي از عدم و نبودن نچشيده ايم نمي توانيم از وجودمان ناراضي باشيم چراكه بزرگترين موهبت همين بودن است و اگر روزي طعمي از زندگي احساس نكنيم (حتي طعم تلخي) آن روز روز عدم ماست.

Anonymous said...

طعم زندگی
بعضی وقتها مثل دیروز که یه عالمه کار روی سرم بود طعم خرمالو کال می داد و امروز بیشتر طعم چیپس سرکه نمکی میده ولی مطمئنم فردا طعمش خیلی بهتر از دیروز و امروز خواهد بود چون می خوام یه تجربه جدیدی رو داشته باشم
و اینکه فکر کنم طعم بیشتر لحظات زندگی من طعم کاکائوی شیری بوده البته بعضی وقت ها فقط بعضی وقتها یه ذره به تلخی میزده